شناخت انواع مو: ۴ بافت طبیعی، فیزیولوژی و نیازها
نوع مو مربوط به الگوی فر مو است. آندره واکر، آرایشگر آمریکایی اهل شیکاگو، نخست به عنوان آرایشگر ستارگان آفریقایی‌تبار مانند اپرا وینفری، میشل اوباما و هلی بری شناخته شد. امروزه، او به‌خاطر سیستم طبقه‌بندی موی آندره واکر که در سال ۱۹۹۰ نوشته شد نیز شناخته می‌شود. این طبقه‌بندی به شناسایی انواع مختلف مو کمک می‌کند. در کتاب خود با عنوان André Talks Hair، او توضیح می‌دهد که این سیستم بر اساس بافت و ضخامت مو بنا شده است. طبقه‌بندی مو به درک ماهیت زیستی و نیازهای فیزیولوژیکی هر نوع مو کمک می‌کند.
چهار نوع مو کدامند؟
اگرچه ساختار زیستی و فیزیولوژی همه موها مشابه است، اما تفاوت‌هایی در کاشت، ساختار و ترکیب آن‌ها وجود دارد. این تفاوت‌ها باعث به‌وجود آمدن مشکلات و نیازهای مختلف در انواع مو می‌شود.
نوع ۱: موی صاف (Straight Hair)
نوع ۱ شامل موهای صاف است. این موها به‌صورت عمودی نسبت به پوست سر کاشته شده‌اند و مستقیماً از پیاز مو رشد می‌کنند. شکل فولیکول در این نوع مو، مقطع دایره‌ای دارد. پیوندهای شیمیایی در این نوع کم هستند.
به‌دلیل صاف بودن مو، سبوم (روغن طبیعی پوست سر) به‌راحتی از ریشه تا نوک مو حرکت می‌کند. بنابراین، این نوع مو معمولاً سریع‌تر چرب می‌شود. همچنین به‌دلیل نرم بودن کوتیکول و غیر متخلخل بودن مو، کمتر دچار خشکی می‌شود.
آندره واکر برای نوع ۱ سه زیرگروه تعریف کرده است:
🔸 نوع ۱a
-
صاف‌ترین نوع مو
-
بدون الگوی فر، نرم و براق، و کاملاً تخت روی سر می‌خوابد
-
چربی به‌سرعت در آن پخش می‌شود، براق و قابل‌کنترل است
-
به‌دلیل چربی بالا معمولاً حجم ندارد
🔸 نوع ۱b
-
صاف با کمی خمیدگی
-
ضخیم‌تر از ۱a و اندکی خشک‌تر
-
چربی همچنان به نوک می‌رسد اما مقدار بیشتری از مو جذب آن می‌شود
-
راحت‌تر از ۱a می‌توان به آن حجم داد
🔸 نوع ۱c
-
همچنان صاف ولی ضخیم‌تر و زمخت‌تر
-
دارای حجم طبیعی، حالت‌پذیرتر از ۱a و ۱b
-
مستعد وز شدن به دلیل آب‌وهوا
-
درخشان ولی مستعد چرب شدن و گره خوردن
نوع ۲: موی موج‌دار (Wavy Hair)
نوع ۲ به موهای موج‌دار اطلاق می‌شود که بین صاف و فر قرار دارند. الگوی فر آن از «S» نرم تا حلقه‌های مشخص در نوسان است. هرچه شکل “S” قوی‌تر باشد، مو فرتر است.
پیاز مو به‌طور کامل صاف در پوست سر کاشته نشده و فولیکول آن لوبیا شکل است. این نوع مو به‌راحتی حالت می‌گیرد و معمولاً سریع چرب نمی‌شود.
🔸 نوع ۲a
-
در ناحیه فرق سر صاف است و در انتها موج‌دار می‌شود
-
نازک، نرم، و به‌راحتی رطوبت جذب می‌کند
-
موج‌ها هنگام خشک شدن به‌طور طبیعی ظاهر می‌شوند
-
مستعد چرب شدن است
🔸 نوع ۲b
-
موج‌دار با فر “S” شکل درشت‌تر
-
از فرق سر تا پایین موج دارد، مشابه حالت‌های ساحلی
-
ضخیم‌تر از ۲a و مستعد وز شدن مخصوصاً در رطوبت
-
ممکن است گره بخورد و خشک شود
🔸 نوع ۲c
-
موج‌های کوچکتر تا متوسط از ریشه شروع می‌شود
-
ریشه بلند شده و حجم زیادی ایجاد می‌کند
-
قسمت پایین مو سنگین‌تر است و حالتی مثلثی می‌سازد
-
نیازمند تعریف فر و کنترل وز است
نوع ۳: موی فر (Curly Hair)
نوع ۳ شامل موهای فر است که از فرهای باز تا فنری متراکم متغیر است. فولیکول در این نوع مو زاویه‌دار و مقطع آن بیضی‌شکل است.
وقتی مو خیس است، فرها شبیه موج‌اند ولی پس از خشک شدن شکل سه‌بعدی و پیچ‌خورده پیدا می‌کنند. هر تار مو در این نوع می‌تواند بافت متفاوتی داشته باشد.
🔸 نوع ۳a
-
فرهای بزرگ و کشیده، قطر زیاد، نرم و قابل کنترل
-
معمولاً نرم و فاقد وز شدید
-
ممکن است کمی تخت و بی‌حجم باشد
-
مستعد خشکی و شکنندگی
🔸 نوع ۳b
-
فرهای متوسط تا حلقه‌ای شکل
-
بسیار حجیم با تراکم زیاد، ضخامت متوسط و منفذ زیاد
-
نیازمند آبرسانی عمیق و مراقبت در برابر شکستگی
🔸 نوع ۳c
-
فرهای کوچک و فنری، بسیار متراکم و نزدیک به ریشه
-
چربی پوست سر به نوک نمی‌رسد → نیازمند تغذیه و رطوبت
-
مستعد وز و خشک شدن
نوع ۴: موی مجعد یا آفرو (Kinky or Coily Hair)
نوع ۴ معمولاً به‌عنوان موی آفرو یا بافت‌دار شناخته می‌شود. بسیار خشک و اسفنجی است، می‌تواند نازک و نرم یا ضخیم و زبر باشد.
رشته‌های مو فرهای ریز و زیگزاگی دارند که از پوست سر شروع می‌شوند. دارای بیشترین جمع‌شدگی است. فولیکول تخت و به‌موازات پوست سر کاشته شده است. چربی پوست سر به دلیل ساختار مارپیچ مو به نوک نمی‌رسد.
🔸 نوع ۴a
-
فرهای S شکل و فنری با قطر حدود قلاب‌بافی
-
از پوست سر به سمت بالا رشد می‌کند
-
نرم و با حالت‌پذیری مناسب ولی نیازمند آبرسانی زیاد
🔸 نوع ۴b
-
فرهای Z شکل، متراکم و ارتجاعی
-
کمتر از ۴a تعریف‌شده و با زاویه تندتر رشد می‌کند
-
مستعد شکستگی (تا ۷۰٪) و جمع‌شدگی بالا
🔸 نوع ۴c
-
ظریف‌ترین نوع مو با کمترین لایه‌های کوتیکول
-
زیگزاگ فشرده با جمع‌شدگی بالا (تا ۷۰٪ طول واقعی)
-
بسیار شکننده و مستعد گره خوردن، نیازمند مراقبت ویژه
فقدان دانش درباره موی بافت‌دار
امروزه، ۶۰ تا ۷۰٪ جمعیت جهان دارای موی بافت‌دار هستند (یعنی غیر صاف: موج‌دار، فر، یا مجعد). با این حال، فقط ۶٪ از محصولات مراقبت مویی که در سال ۲۰۲۲ عرضه شدند، به‌طور خاص برای موی بافت‌دار طراحی شده‌اند.
با توجه به تقاضا برای شمول و توجه به تنوع، لازم است که آگاهی درباره موی بافت‌دار افزایش یابد و محصولات مناسب برای نیازهای این گروه تولید شود.
چالش‌ها و نیازهای انواع موهای فر و مجعد (۳a تا ۴c)
1. موهای فر و مجعد ذاتاً خشک و متخلخل‌ترند
تخلخل مو به توانایی جذب و حفظ رطوبت اشاره دارد. موی با تخلخل بالا به‌راحتی خیس می‌شود ولی رطوبت را حفظ نمی‌کند. در حالی که موی با تخلخل پایین دیر خیس می‌شود ولی رطوبت را حفظ می‌کند.
در مجموع، موی فر و مجعد متخلخل‌تر از موی صاف است و در جذب و نگهداری رطوبت و مواد مغذی ضعیف‌تر عمل می‌کند. به همین دلیل نیاز به مراقبت مغذی و آبرسان قوی دارد.
2. موهای فر و مجعد شکننده‌تر از موی صاف‌اند
ساختار ناصاف فولیکول پیچ‌خورده باعث بالا رفتن آسیب‌پذیری می‌شود. کراتین در موی فر به‌شکل خاصی در ساختار مو رسوب می‌کند که باعث افزایش شکنندگی می‌شود.
موی فر به‌راحتی بر اثر حالت دادن، بافتن و حتی خوابیدن آسیب می‌بیند. تحقیقات نشان می‌دهد موی فر نیاز به نیروی شانه‌زنی ۵ تا ۵۰ برابر بیشتر از موی صاف دارد.
3. چربی و مواد مراقبتی به نوک مو نمی‌رسند
در موی صاف، سبوم به‌راحتی از ریشه تا نوک حرکت می‌کند، اما در موهای فر و پیچ‌خورده، حرکت چربی دشوار است و انتهای مو خشک می‌ماند.
مارپیچ‌های فر اجازه نمی‌دهند مواد مراقبتی و روغن‌ها به‌راحتی به انتهای مو برسند. برای این نوع مو باید از مواد لغزنده و رساننده استفاده کرد تا مواد مغذی به نوک مو برسد.
نتیجه‌گیری:
مقیاس واکر ابزاری عالی برای طبقه‌بندی انواع مو است و به تولید محصولات مراقبتی متناسب با هر نوع بافت کمک می‌کند. با توجه به گرایش مصرف‌کنندگان به پذیرش و تقویت بافت طبیعی مو، بازار نیاز فوری به محصولات تخصصی برای هر نوع مو دارد.
منبع: seppic.com
دیدگاهتان را بنویسید